Nûbihar Dergisi - Sayı 161
Nubihar DergisiEn Yeni Nûbihar Dergisi - Sayı 161 Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Nûbihar Dergisi - Sayı 161 sözleri ve alıntılarını, en yeni Nûbihar Dergisi - Sayı 161 kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Tenêhîştin • Emerîkê Sidiqayê
Teyr û teyrede tev çûn
Sir û sermaya serhedê zîz e,
Li gelî û gêdûka ba û bager dilîze,
Li ser çikula dara tazî
Beytika ajdayî pir ezîz e!
Kumêto! Kumêto! • Emerîkê Sidiqayê
Kumêto! Kumêto!
Kapreşo!
Tu wisa bi qas û qudret î!
‘Beşer bîq’, diranzêr î, stûdirêj î,
Bi pîl û qorika piştê ve ber bi ezmanan ve digijgijî,
Guh fît dikî, bi şehwet bergîran gez dikî,
Disilikî xwe dihejînî, masûlkeyan ba didî,
Bi holozî çaw dikî, çifte davêjî,
Sîng spî, sim kodî, ‘enî morî, şêhî, kumêtî, beşî, belekî,
Li best û beyaran, bi çem
Hêvîya Tava Reş • Emerîkê Sidiqayê
Şilopeyeke şor dibare baxçê tazî,
Belg kamkêşî, perperîk di rihma xwekuştinê da ne
Êş qetek nanê tisî,
Li ber pîyê min pêlasûyên behrê,
Li rûyê min çilapekên meha mijdarê,
Qeretûyên çîrokan min aş dikin
Di bin zimanê min da tehma ramûsanên hincirî,
Di hembêza min da guleke erxwan dibişkife,
Min xwe bi mirina hezkirinê danî,
Kul û kovan di ser serê xwe da anî!
Mîna xwedayê sebrê li ber dîwarê cihûyan bigrî,
Qala bêbavîya dildara xwe dikim,
Ewrên şîn li ser serê min kaxizên papîrûs in,
Reşbelekên min bedewîya te erzan dikin,
Tu beyt û xezeleke dîwana yî!
Ez qet li bengîtîyê star nebûm
Mîna kevirekî seqî me, ji derpan teqalavêtî me
Li vê xortaniyê çûncika xwe didim maşelana bayê qûze!
Di nava vê tarî û zilmatê da,
Di bin siya tava reş da çavên te bûne bapor
Ji cîya xwe bi wê da, li te star dibim
Demjimêr • Emerîkê Sidiqayê
Dîmenek im li ser rûyê dîwarekî ji kevir î kevnar
Bi we ra wisa rû bi rû mayî,
Çavan diqirpînim,
Li ber deriyê perîstegehekî selebendekî seqî me,
Xetên min pencên şems dipîvin,
Di zendekî da qeyd û bend im,
Li ser dilê kalekî tîreke zincîrkirî me,
Ji xwe ra dizîvirim vê lehzê vê payîzê!
Carcîma Dayê • Emerîkê Sidiqayê
Deng li xwe dikim;
Peyayo, tu li vê cîhanê çi digerî!
Stêrk diweşin çenga ciya min,
Lêvên hîvê radimûsim,
Sewta lorîkan...
Haş dibim, kerr dibim,
Tepekî li peleguha stêrkan dixim.
Xîtikkirinên min, navika min...
Kenê te li rûyê min cihêzê neqişandî ye.
Fîtefîta çivîkan, nanê cûco...
Bîna kersimê, to yê li ser nanê tisî...
Li berwarê bajêrê bêwar wer bûm!
Dicemidim, carcîma te li ser xewnên min!
Li me diariya xewa stranên takekesî
Û îskeîskên me yên çil û çar esrînî ye bîska din
Dizîka diêşim, kes bi xulqê asîmanan nizane
Qira qirdê me tîne, şop û aşop her tenêtî ye
Belam zane û kane ye, banû û bane ye
Kevan kevaniyên vegotinê
(Veder, derbikdêr û destêwer e
Heke simbil li ber bê bireqisin, dadixwe ji vegotinê)
Xwedê hêlîna teyrê kor hildiweşand
Di biharên kamilbûyî de ligel hewiya daran
Evîn azîneya herî zînde
Tu yê hîn bikî teyro, koro!
Devê min no, diranên min ko
Tu û êş litûfên Xwedê ne, pelê te vê yekê li xwe danaynin
Li beriyê deşîfre bûye gerîllayeke ziravstûr
Dê bişibe dilê me, li ku razê dê li wir bizê
Dûre fermana hestûyê me radibe
Çûyîn jî ditewe bi fer-manê re
Dilê min zebeşê kêrê
-ev jî kurdbesqûe ye; alima zilmê, zalim!-
Elîxan Loran