•Çünki düşmənimizdən ayrı qaldığımız hər an yoxluğumuz, "mən"in itirilməsi olduğu üçün, mənim başımı qatan, səni var edən düşmənlər... Düşmənlərinə şükr et!
Durğun axan çay kimiydin, çağlayan şəlalə oldun. Qarşında heç bir maneə qalması mümkünsüz olacaq, ta ki dənizə qovuşana qədər. Dənizə qovuşduğun anda; keçmiş və gələcək bir olacaq. Bax indi, artıq azadsan. Sevginlə qal.
Ağıl zaman alır. Və sən düşünərkən, hesablarkən O ANI qaçırırsan. Həyat gözləmir, Sən qal istədiyin halda... Zaman getsin bütün fikirlərinlə... Qalan qəlbin sənə də, sevginə də, sevgiliyə də, Eh, təbii ki, dosta da yetər.
Sənin yeni ADIN NƏ OLSUN? Köhnə adını ailən qoydu, karyeranı kimlərsə müəyyənləşdirdi, anan evləndirdi. Artıq sən yeni ADINI ÖZÜN QOY. Sən deyə heç nə qalmayanda yeni doğum olur. O kimdir? Bilirsənsə ADINI QOY. Sani əvvəlki kimi çağıra bilmərik. ADINI QOY.
Şübhə, qayğı, neqativ duyğular qorxunun əsərləridir. Bunları bir-birindən ayırmana ehtiyac yoxdur, eyni kəlmələrdir. Bunlar eyni səviyyəli günahlardır deyə bilərik.
Sevgi nə itirilir, nə də tapılır. Sən sevgi olduğunda sevgi də olur. Məbada necə deyə soruşma. Necə sevəcəyini sənə heç kim izah edə bilməz. Bunu dinlər belə izah edə bilmədi. Onu da ticarət həyatımızdakı böyük şirkətlər halına gətirdik.Gün gələr, heç nə gözləmədən daxilində enerji, atəş və yanğın hiss edər və deməyə söz tapa bilməzsən. Bax bu sevgidir. O anda qal. Artıq sən sevgi olmusan. Sevəcək heç nə axtarmırsan. Çünki artıq səninlə ilgili hər şey sevgiyə çevrilib. Günahların belə sevgidir. Şeytanın da mələk olduğunu, sənin bir parçan olduğunu hiss edəndə yazacaq, anladacaq kəlmə tapa bilməzsən. Nə gözəldir bu anı yaşamaq, bu rahatlığa çatmaq. Ah qəlbim!