Nehcül Enam
Mele Xelîlê SêrtîSözler ve Alıntılar
Tu guh dêre nutq û beyana fesîh,
Ji bo ferzueynane merdê melîh.
Ku îman û îslam û sewm û selat,
Li ser maHdarane hec û zekat.
Li ser te ji ferzane ey nûrîcan,
Bizanî tu erkan û şertê di van.
"Du sê lefzî gotin ji bo zarûwan,
Ku xwe pê vedin ew ji xerba ziyan".
Sayfa 35
Ji `ilmê bixwîne heçî wacîbat,
Hedîsan û tefsîr li hem fiqhiyat.
Weha renge `ilmê `îlaca dilê,
Di gel Serf û Nehwê qira`et welê.
Heçî ku dixwînî ji bo Wî bixwîn,
Ji tedrîs û rutba dinêre mexwîn.
Tu dersê didî hem ji bo Wî bide,
Ji bo xizmet li tem` û fexrê mede!
Dikit karê xurê rojê ji paşîv
Firavîn hêj nehatî çareya şîv
ژِ حَرْبَا صَحَابَانْ مَكِنْ قَالُ و قِيلْ
بِهِشْتِينَه هَمْ قَاتِلُ و هَمْ قَتِيلْ
çihar û sed û bîst hezarin nebî,
Rusul sêsed û sêzdehin, ey ebî.
Ne ehlin gunehkar û `eybdar û jin
Ji peyxemberîre, welê qismê jin.
Dibin ku welî bin, keramatê wan,
Di dunyayê heqin, mebe ziddê wan.
Melaîk ji bo wî hene bê 'eded,
Mudamî îbadet dikin bê meded.
Sayfa 10