Sivrisinekler insanı çıldırtabilir. Onlardan kaçınmanın tek yolu haklarında düşünmemektir. Bazıları, sivrisineklerin sadece kendilerine öfkelenenleri ve onlara dikkat edenleri ısırdığını söyler.
Adamlar, bu nehrin adamları, şimdi havadaki gözlük camları gibi suyun üzerinde asılı kalmış, ölmekte olan bir balığınkilere benzeyen gözleriyle nehri seyreden bu adam, hepsi, her anlamda nehre benziyor. Bu yüzden hâlâ hayattalar. Bu yüzden o kadar yaşlı, uzak ve yalnız görünüyorlar. Aslında nehri sevmiyorlar, sadece onsuz yaşayamıyorlar. Tıpkı nehir gibi ağır ve sürekliler. Ve her şeyden çok, tıpkı nehir gibi umursamazlar. Kendine has bir kaderle şekillendirilerek ilerleyen sağlam bir bütünün bir parçasını oluşturduklarını anlıyor gibiler ve asla isyan etmiyorlar. Nehir, kulübelerini, teknelerini ve hatta onları yok ettiğinde bile.