Şafak Pavey'in insani yardım görevlisi olarak İran'da çalıştığı zamanlarda inanışları, hayat tarzları, görgüleri ve dış dünyaya bakışları farklı İran halkına dair gözlemlerini yansıttığı bir kitap.
Kitap, adını da İranlı şair Sohrab Sepehri'nin bir şiirinden almış.
Kitabın önsözünde şöyle diyor Pavey:
"Büyük bir coşku ile gittiiğim ülkeden, derin bir hayal kırıklığı ile ayrıldım. Kolayca halledilebilecek, insana dair nice sorunun Kafdağı'nın arkasına gömülmesini, sosyal özgürlüklerin beş para değeri olmamasını hüzünle izledim.
Yine de ne zaman bir İran bahsi açılsa içim kıpırdar. Ne zaman İran'a dair bir şeyler duysam kulak kesilirim. İran, hayatıma benzersiz anılarını ekleyerek, gönlümde ne onunla ne onsuz olabilecek bir yere oturdu. Ömrümün sonuna kadar her İran bahsinde heyecanlanmaya devam edeceğim." diyor.
Öneririm, akıcı dilde anlatılmış, sizi 2000 yılların başlarında Ahmedinejad yönetimindeki İran'a götürecek güzel anılar var.