Burada, Ada'da, deniz, hem de ne deniz. Her an çıkıyor kendi içinden. Hem evet diyor, hem de hayır, hayır. Evet diyor, mavi rengiyle, köpüğüyle, koşarken dört nala. Hayır diyor, hayır. Kalamıyor sakin. Benim adım deniz diyor, yineliyor çarparken bir taşın üstüne, ama inandiramadan onu. Sonra yedi yeşil kaplanın, yedi yeşil köpeğin, yedi yeşil denizin yeşil renkli yedi diliyle taşıyor onu, öpüyor, islatiyor, ve vuruyor bağrına yineleyerek adını.