Kitabımda çoğu gerçek isimler kullanarak otuz iki tane hatıramı yazdım; yaşadığım gibi, yaşarken hissettiğim şekilde, tüm samimiyetimle, araya mizah karıştırarak…
Kendimi yazarken;
Sahnedeyken gördüğünüz, çoğu kez alkışlayıp bazen yuhaladığınız biz cerrahların; sahnede ve sahne dışında yaşadıklarımızı, ödediğimiz bedelleri göstermeye,
Az gülümseyen, kaşları çatık, sert, ciddi, duygusuz robotlar gözüken bizlerin; güçlü gözükmek zorunda olan, doğru ve yanlışlarımızla insan olduğumuzu anlatmaya,
Neşteri elinize verip ameliyatı size yaptırmaya, hissettiklerimizi hissettirmeye,
Her şeyi bilmediğimizi, aklımızın almadığı bir şeyler olduğunu fark eden bizlerin, bilemediklerimizi düşündürmeye,
Cerrahide her zaman 2x2=4 olmadığını çünkü hastanın makina, cerrahın mühendis yerine koyulamayacağı düşüncemi aktarmaya,
Sağlıktaki teknolojik, otelcilik hizmetleri ve sistemsel değişimi ve gelişmeleri, sistemlerin yanlışlarını fark ettirmeye,
Ve mesleğimizden hariç hayatımız olması, her şeye rağmen bize vakit ayırmamız, ayırabilmemiz gerektiğini hatırlatmaya,
Çalıştım sizlere… Hatıralarımdan yola çıkıp neşter izlerimi yazarak evlatlarıma, hayata iz bırakabilmek amacıyla…
Başarabildiysem ne mutlu bana…
