Alışkanlık halini almış eleştiri, öfke ve imrenme üstünlük için yararsız çabaların belirtileridir: Bunlar, sözde üstün olmak için, gerçekte ya da hayalde olsun, başkalarını baskı altında tutmaya yönelik hareketlerdir. Yapıcı eğilimde olan bir eleştiri her zaman toplumsal duyguyla anlaşılır bir ilişki içindedir, ama güdü başkalarını aşağılayarak ya da kötüleyerek yalnızca kendini yüceltmekle ilişkiliyse, eğilim nevrotiktir.