Ben bu yıkılmış melun âdem medeniyetlerinin arasında bir başıma kalakaldım. Ben tüm bu yoldan çıkmış âdemiyetin günahlarının bedelini ödemeyi üzerime aldım.
Yaşam da böyle bir şey değil miydi zaten; sonunda hiçbir işe yaramayacak manasız gayeler peşinde koşturmak ve başardığında her şeyin boş olduğunu görmek...
Çünkü biliyorum ki her insana inanan bir kaç kişi çıkardı şu garip hayatta. Hele hele milyonlarca kişiyi kendine inandırıp tüm dünyayı boydan boya atlarının toynaklarıyla çiğnemiş bunca Vandal imparator varken bana ne söylemek düşerdi?
Neden rededilenlerdenim? Neden reddedilmiştim ben?..
Bir bakıma bunu anlayabiliyordum. Çünkü ben bu dünyada eşitlik istemiştim, kardeşlik istemiştim, adalet istemiştim. En çok da sevgi ve adanma istemiştim.