Bu kitap, 1990 sonrasında çekilen filmlerde 68 hareketiyle ilgili hatırlama ve unutma pratiklerine bakarak sinema ve tarih ilişkisini, bu bağlamda “nostalji sineması” kavramını inceliyor. 1990 sonrası, hem hatırlama ve unutma pratiklerini içeren bellek kavramının tartışılmasını, hem de nostaljinin hatırlama biçimi ve çalışma alanı olarak yükselmesini sağlayan bir dönemdir. 60’lı yılların sembolü haline gelen birçok olayın yaşandığı Amerika ve Fransa’da bu döneme dair ortak bellek 1990’lardan bu yana nostaljik bir yaklaşımla şekillenirken, belleğin oluşumu ve aktarımında etkin bir kültürel araç olan sinema da bu genel eğilime katkıda bulunmuştur. Bu çalışma, günümüz sinemasında 68 hareketini ele alan filmlerden öne çıkanları, sinema tarih araştırmaları içinde ayrı bir çalışma alanı oluşturan nostalji sinemasının örnekleri olarak ele alıyor, bir temsil ve söylem biçimi olarak sinemada nostaljik yaklaşımın tarihsellik algısına olan etkisini tartışıyor.
"Nostalji sineması geçmiş hakkındadır, ancak yaşanmış bütünselliği içinde geçmişin bir temsilini yaratmaz, bunun yerine geçmiş bir döneme ait kültürel nesnelerin oluşturduğu dünyayı biçimsel olarak yeniden kurarak, bu nesnelerle özdeşleştirilen bir dönem duygusu uyandırmayı amaçlar.” (Fredric Jameson)
