Nostaljinin Geleceği
Svetlana BoymSözler ve Alıntılar
Duygu bir sözcük değildir, ama sınırların ötesine yalnızca sözcükler aracılığıyla yayılabilir.
Robert Burton Anatomy of Melancholy adlı eserinde, “melankoli hakkında yazarak melankoliden kaçınmak için kendimi meşgul ediyorum,” der. Ben de nostalji konusunda aynısını yapmaya çalıştım. Yirminci yüzyıldan sağ çıkmayı başarmış insanlar olarak hepimiz nostaljik olmadığımız bir döneme nostalji duyuyoruz. Ama görünen o ki geri dönüş yok.
.
Tırnaklarının kenarlarının karanlık olduğunu fark ettim, sanki gecenin derinliklerinde pençeliyormuş gibi...
...
.
Bazı şeyler sadece yabancı bir dilde yazılabilirdi; onlar çeviride kaybolmazlar, onun tarafından tasarlanırlar.
Yabancı hareket fiilleri, ailesel hafızanın küllerini taşımanın tek yolu olabilir. Ne de olsa yabancı dil sanat gibidir - alternatif bir gerçeklik, potansiyel bir dünya. Bir kez keşfedildikten sonra, artık tek dilli varoluşa geri dönülemez.
...
Nostaljinin birey psikolojisinin ötesine geçtiğini fark ettim. İlk bakışta, nostalji bir mekân özlemidir, ama aslında farklı bir zamana (çocukluk zamanımıza, rüyalarımızın yavaş ritimlerine) duyulan hasrettir. Daha geniş anlamda, nostalji, modern zaman fikrine, tarih ve ilerlemenin zamanına karşı bir isyandır. Nostaljik kışıler tarihi silmek ve özel ya da kolektif bir mitolojiye dönüştürmek, zamanı mekân gibi yeniden ziyaret etmek isterler, insanlığın başına bela olan zamanın geri çevrilemezliğine boyun eğmeyi reddederler.
Son Eve Dönüş
Oraya, hiç gitmediğim yere
geri döndüm
Eskiden nasıl değilse şimdi de aynı her şey.
Masada (kareli masa örtüsünün
üzerine) hiç doldurmamış
bardağı yine yarı
dolu buldum. Her şey
asla bırakmadığım gibi
aynı kalmıştı
Nedense, kayıp ne kadar büyükse alenen yas tutmak da o kadar zor olurdu. İçlerindeki bu özleme ad vermek, yitirilmiş olanı neredeyse kısacık bir söze indirgeyen bir saygısızlık gibi gelirdi
Sayfa 16Kitabı okudu