Notre Dame'ın Kamburu 1831 yılında Victor Hugo tarafından kadere itafen yazılmış romantik akım ürünü dünya klasiği bir eserdir. Ününün hakkını verdi benim için, etkileyici bir kitaptı. Bitirdikten sonra ilk olarak gerçekten yaşanıp yaşanmadığına baktım. Yazar eseri 19.yüzyılda katedralin yıkılmasının gündeme gelmesine karşılık yazmış. Ve ben 2020 yılında kitabı bitirince hemen Notre Dame'ı Paris'i gezmek istedim. Yazarın amacı düşünülünce kesinlikle ulaşılmış diyebiliriz. Tabi ben şu an youtube ile yetindim :d
Kitapta Quasimodo, Claude Frollo, Gringore, Phoebus karakterlerinin kendi içlerinde, birbirleriyle ve Esmeraldayla olan çatışmaları işlenmiş. Bu 4 erkeğin o dönem için sırasıyla Fransa halkını, kiliseyi ruhani sınıfı, sanatçıları sanat anlayışını ve askeriyeyi temsil ettigi düşünülünce olay bambaska bir anlam kazanıyor. Esmeralda'ya da saflık masumiyet merhamet ve umudu temsil ediyor diyebiliriz. Quasimodo ile daha fazla diyaloglarının olmasını isterdim.Karakterlerden Claude Frollo ve guzeller guzeli Quasimodo benim için unutulmazların arasına girdi. Hakkında birçok film ve müzikal var. 98 müzikalini tavsiye ederim