Karşılıksız sevgi çoğu zaman, adı gibi karşılığını bulamıyor. Aşklarda öyle değil mi? Uzun süreli olabilmesi için o kişiye anlam yüklenmesi sürekli olabilmelidir. Yaz aşkı gibi kısa süren aşklar, teknolojinin ve sosyal medyanın getirdiği olumsuz kullanımlar, fazla seçenekler ile o seçeneklerin sık sık değiştirilmesi ile uzun süreli aşkların elde tutulabilmesi zorlaşıyor. Hoşlanmayı aşk sandığımız gibi karşılıklı kısa olanı da sevdim sanıyoruz.
Hep derler büyüklerimiz bizim zamanımızda böyle değildi diye yada görücü usulü evlenenlere zamanla seversin denilirdi. Yaşımın yarısı kadar olan gençlere bir keresinde sormuştum birbirinize karşı ne fedakarlıklar yaptınız diye. Dedikleri ise şöyleydi: Biz yeri geldi aynı simidi bölüşerek yedik:) Bi zahmet, simidi de bölüşmeyeceksen neyi bölüşeceksin?
Aşk bazen karşılıksıksız sevebilmek, o kişiyi olduğu gibi herşeyiyle kabul edebilmektir. Dış güzellik, kariyer, maddiyat hepsi bir yere kadar bence. o kişi bu vasıfların hepsini kaybedince ilişki devam edebilecek mi?
Bazen bir gülümseme yeterdir sevebilmek için, bazen bir tatlı dil, hoşgörü, bazen de fedakarlık. Sadece görmek istediğimizi görebilen bizler..
Quasimodo da, Esmeraldayı güzel kalbi için sevmiştir. Sevgisi, Esmeralda'nın Phoebus'a duyduğu karşılıksız sevgi gibidir. İç güzelliği olmayan rahip Claude Frollo gibi kişiler ile aşkın fedakarlık gerektirdiğini anlayamayan Pierre Gringore gibi kişiler anlatılan. Quasimodo'nun iç güzelliğini göremeyen bir kızın, Aşkı konum için kullanan Phoebus'un hikayesi.
