Selam arkadaşlar ☻
Vıctor Hugo’ dan inanılmaz güzel bir eserin yorumunu paylaşacağım sizlere. Konusu şöyle;
...
Kitabımızın hikayesi 1482’ li yıllarda Paris şehrinde geçmektedir. Notre Dame kilisesinin önüne çok çirkin, kambur, tek gözlü bir çocuk bırakılır. Tüm halk bu çocuğa şeytan damgası yapıştırsa da kilisenin rahibi acıyarak çocuğu evlat edinir.
Baş rahip Claude Frollo, bu çocuğa çok çirkin olduğu için Latincede ‘ eksik - tamamlanmamış ‘ anlamına gelen Quasimodo ismini verir. Quasimodo, kilisenin zangocusu olarak çanları çalmayı görev edinir. Tek gözlü ve kambur olan bu yaratık çanlar yüzünden sağır olur. Paris şehrinin sokaklarında yanında keçisiyle beraber dolaşan çok güzel bir çingene kızı vardır. Bu kız o kadar güzeldir ki, hem Quasimodo’ nun aklını başından alır hemde baş rahip Claude Frollo’ nun. Yaşanan olaylar sebebiyle bu aşk üçünü de ölüme götürür.
...
Okumuş olduğum çok farklı ve etkileyici kitaplardan bir tanesiydi. Kitabımızın dili gayet net ve açık. Okuru zorlayacak hiçbir unsur yok. Anlatımı güzeldi ama beğenmediğim tek nokta, konunun birazcık fazla uzatılması. Ben okurken birazcık aynı şeyleri okuyormuşum gibi geldi bana. Genel olarak çok etkileyici bir kitaptı. İlk defa Vıctor Hugo’ dan bir eser okudum ve bu kitabını çok beğendim.
Kitap içerisinde çok fazla dram, halkın kendi insanına karşı gösterdiği acımasız tavır, acı, zulüm, gözyaşı.. daha neler var neler. ‘ İnsanın düşmanı kendisidir ‘ bu söze çok inanıyorum gerçekten. Kitabımız da resmen bu sözü konu alıyo. Mutlaka okumanızı öneririm. Kitaplarla Kalın. ☻