... Bir de insanın, kendini mahkum edip esir alma olayı var. Asıl esaret bence budur.
...
Bir fikrin esiri oluyorsun. Ya da bir inancın. Ya da bir sevginin. Dünyanın tek gerçeği o fikirmiş, o sevgiymiş, ya da o inançmış gibi... Tartışma, yeni fikirlere açılma, yeni sevgiler keşfetme, başka inançlara saygı duyma yeteneğini yitiriyorsun... Asıl esirlik bu değil mi? Üstelik bunun kurtulmalığı da yok!