Onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim, akarsuyun, meyve çağında ağacın, serpilip gelişen hayatın düşmanı.
Çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına;
-çürüyen diş, dökülen et-
bir daha geri dönmemek üzere yıkılıp gidecekler.
Ve elbette ki, sevgilim, elbet, dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle: işçi tulumuyla, bu güzelim ülkede hürriyet….