Bu dünyaya gelişini annesi dışında bir kimsenin fark etmiş olması şüpheliydi, yaşarken de onu fark eden çok az kişi vardı ve dünyadan giderken de herhalde kimse fark etmeyecekti. Kimse onu sormayacak, ona acımayacak ve kimse ölümüne sevinmeyecekti.
Her şeyi basit gözle görmenin ve dosdoğru ileriye yürümenin yeterli olacağını, hayatın uysallıkla tıpkı bir halı gibi ayaklarının altına kendiliğinden serileceğini sanmıştı.