Oblomov
İvan GonçarovOblomov Posts
You can find Oblomov books, Oblomov quotes and quotes, Oblomov authors, Oblomov reviews and reviews on 1000Kitap.
Bütün bunları kendisine itiraf etmesi pek acı oldu. Geçmişine ait boş pişmanlıklar, yakıcı vicdan azapları ona iğne gibi batıyor; bütün gücüyle bu işkenceden kurtulmaya uğraşıyor, suçu yükleyecek kendisinden başka birini bulmaya çalışıyordu.
Sayfa 116 - Türkiye İş BankasıKitabı okuyor
İçi yanarak anlıyordu ki onda gömülü kalmış iyi ve güzel bir şeyler vardı; belki çoktan ölmüş ya da bir dağın derinliklerindeki altın gibi saklı kalmış olan bu hazine çoktan meydana çıkmış olmalıydı. Ama öyle derinlerde kalmış, üzerine öyle pislikler yığılmıştı ki… Sanki dünyanın ve hayatın ona verdiği nimetleri birisi çalmış ve yine kendi ruhunun derinliklerinde bir yere gömüp bırakmıştı.
Sayfa 115 - Türkiye İş BankasıKitabı okuyor
Kim demiş hayat zevk ve mutluluktur diye. Ne saçma düşünce! Hayat hayattır, bir ödevdir, ödev dediğin de çetin bir iştir. O halde ödevimizi yapalım.
İhtiras her şeyi affettirir; siz ise, bu bencilliğiniz ile hep kendinizi düşünüyorsunuz.
–Evet, hayat konusunda şairim, çünkü hayat bir şiirdir. Onu insanlar berbat ediyor.
Sayfa 220Kitabı okuyor
İnsanlığın yüceliği, bütünlüğü nerede kaldı? İnsanlık ufak paralar haline gelmiş.
Sayfa 214Kitabı okuyor
Bir insan,ne kadar katı yürekli,kötü niyetli olursa olsun bu saf çocuk ruhuyla bir defa karşılaştı mı onu sever ya da koşullar dostluğa imkan vermeyince ondan hoş,unutulmaz bir anı saklar
Sayfa 201Kitabı okuyor
Artık anlamaya başlıyoruz ki karşıtlık bir sevgi yaratmıyorsa bile ona hiç de engel olmuyor.
Sayfa 201Kitabı okuyor
Istırabına sabırla katlanırdı, çünkü nedenini başkalarında değil, kendinde arardı.
Sayfa 198Kitabı okuyor
Ne mümkün ah! Ne mümkün unutmak
Ne mümkün aşkı akılla yenmek...
+ Ah! Bu hayat, dedi.
- Nesi varmış bu hayatın?
+ İnsana rahat vermiyor. Başını derde sokuyor. Ne olur, şöyle bir yatıp uyuyabilsem. Hiç kalkmadan...
Oblomov
Kapıcı sordu:
- Eee, efendin ne yapıyor bugün, Zahar Trofimiç?
- Hep aynı hikâye, rahatlıktan rahatsız.
Sayfa 171Kitabı okuyor
-Benden nefret etmeyecek misin?
- Niçin nefret edeyim?
- Her şey için. Sana yaptıklarım için.
- Bana ne yaptın?
- Seni sevdim. Bu bir hakaret sayılır.
Olga acıyarak gülümsedi. Oblomov başını eğdi:
- Beni başka türlü bir adam sanıp aldandığın için…
Sayfa 461 - Kültür YayınlarıKitabı okuyor