Yeni-Eski Yaşam (biçimleri)
.
“Bir yerde eski yaşam biçimi parçalanırken, başka bir tanesi tıpkı yeşillikler gibi meydana çıkıyordu...” ( Oblomov ; Sf.383)
.
🤔 Ne Düşünüyorum? 🤔
İçimizdeki oluş-dağılış süreci de böyledir: Parça parça ya da daha bütünsel olarak dağılır, yeniden yeşilleniriz... Ölmeden (eski/miş olanı bırakmadan) yeniden doğmak söz konusu olmuyor, ölüm de tümden yok etmiyor insanı... Süreç her zaman kolay olmasa da...
“Yaşamdan daha yakın, hep bizimledir ölüm” demiş Charles Baudelaire ... Yaşam ve ölüm hep iç içe ve de peş peşe! Ayrılmaz iki ortak gibi! Ve de yarışçı... Ölümden korkmadığımız ve ona yaşamımızın hakkını vererek hazır olduğumuz müddetçe de aslında tek hakimiyet yaşamındır. Öyle; “ölüm” değil “hayat” diyoruz yaşadığımız şeye! Ölüm halleri bile yaşanan bir şeydir; tam ölüm diye bir şey var mıdır? 🤔
“Şu ölümlü dediğimiz dünyada, bütün ölümlere rağmen hayat yine hâkim, yine muzafferdir.” ( Ziya Osman Saba )
.