Sevr Antlaşması ve Kürdistan
10 Ağustos 1920’de imzalanan Sevr Antlaşması’nda, Müttefik Güçler, 62 ve 64. Maddelerin öngördüğü koşullar gereği, Kürtlere yakın tarihte ilk defa kendi devletlerini kurma olanağı verdiler. Antlaşmanın ilgili maddelerinde Kürtlerle ilgili öngörülen koşullar şöyleydi:“Madde-62: İstanbul'da kurulacak olan komite üç üyeden oluşacak ve bu üyeler; Ingiltere, Fransa ve İtalya hükümetleri tarafından atanacaklar. Komite, altı ay içinde geçerli anlaşmaya göre, Doğu da Fırat, Güney'de sonradan belirlenecek olan Ermenistan ın güney sınırlarına, Kuzey' de Türkiye, Suriye ve Mezopotamya sınırları içinde hakimiyeti olan Kürt unsurların bulunduğu bir bölgede, bölgesel otonomiyi oluşturacak,Madde-64: Eğer, bu anlaşmanın başlamasından sonraki bir yıl içinde, -62. Madde'de sıralanan ülkelerde yaşayan Kürtler Birleşmiş Milletler Konseyi'ne başvurarak, çoğunluğun Türkiye'den bağımsız olmayı istediklerini gösterirlerse; eğer Konsey, bu nüfusun bağımsızlığı kurmak için şartların olgun olduğuna karar verirse, o zaman Türkiye, bu bölgelerdeki haklarından vazgeçerek görevini üstlenir. Türkiye haklarından vazgeçtikten sonra, eğer Musul'u da içine alan, Kürdistan da yaşayan Kürtler bağımsız bir devlet kurmak isterlerse, müttefik güçler hiçbir itiraz ve koşul önermeyeceklerdir.Ancak, Anadolu’daki M. Kemal Hareketi’nin kuvvetlenmesiyle, Avrupa ülkeleri yeni yönetimle ilişkiye geçtiler ve Amerika Kongresi önerilen maddeyi reddetti. Böylece, Sevr Antlaşması kağıt üzerinde kaldı.