odamın kapısını açar açmaz yüzüme çarpan annemin yokluğu bir büyük yalnızlığa dönüşüp beni azaltıyordu. ona ne kadar alıştığımı onsuz kalınca anlamıştım.
Erdal Öz'ün ilk romanını, ilk haliyle okudum. Yazar, kitabı ilk baskısından yıllar sonra tekrar gözden geçirip bazı düzeltmeler, eklemeler vs. yapıyor.
Kendisine seslenip de yönlendirmek isteyeceğimiz türden bir karakterle karşılaşıyoruz kitapta. Çevresinde gelişen olaylara veremediği tepkileri siz içinizden verebilirsiniz. Yapmayı düşünüp de yapamadığı tasarılar, aklından geçenler çok güzel bir sürükleyicilik katıyor hikâyeye. Tamamen yalnız olduğunu düşünen ve sizi yalnızlığına ortka olmaya davet eden isimsiz karakterimiz sonlara doğru artık varlığını sorgulamaya başlıyor.
Erdal Öz'ün, genç yaşlarında, yazdığı ilk eseri olmasına rağmen çok başarılı olduğunu düşünüyorum.
OdalardaErdal Öz · Varlık Yayınları · 1960271 okunma
