Ölüb-getmiş adamların,bil ki,budur aqibəti:
Nə sümüyü var onların,nə əti var ələ gələ.
Elə ki,ağ sümükləri ruh tərk edib çıxıb gedir,
Odun qızmar alovları udur əti-əzələni.
Ruhun özü yuxu kimi uçur ora, uçur bura.
Odissey:
–Nə müddətdir yalnız bəla çəkmədədir başım mənim.
Səni isə xoşbəxtlikdə keçən yoxdur,olmayacaq!
Sağlığında səni allah bilirdik biz axeylilər,
Burda isə ölülərin arasında hökmdarsan.
Bununçün da ölməyinə heç təəssüf etmə,Pelid!
Axilles:
– Mərd Odissey,öldüyümçün gəl təsəlli vermə mənə.
Yer üzündə torpaqsız,ac bir yoxsula ömrüm boyu
Az bir muzd ilə işləməyi daha üstün bilirəm mən;
Ölülərin hökmdarı olmağımdan bu yaxşıdır...