Bir varmış, bir yokmuş... Tanrı'nın bereketi pek çokmuş...
Evvel zamanda iken, yolcular handa iken, benim aklım babamda iken, köyün birinde bir adam varmış.
Bu adam çok fakirmiş. Adına Ali diyelim. Aliler Veli olmaz ya... Durup dururken sakalını yolmaz ya... Ali'nin kimsesi yokmuş.
Ali, babasını çok küçük yaşta kaybetmiş. Öksüz kalınca ona anası bakmış, büyütmüş. Ali tam büyüyüp anasını rahat ettireceği bir zamanda annesi de ölmüş.
Dünyada hiç kimsesi olmayan Ali köyde, kulübesinde yalnız başına otururmuş. Elinden geldiği kadar iyilik ettiği, kimsenin gönlünü incitmediği için bütün köylü onu severmiş.
