*Öğrenmek kalıplara sığmamalı!* sloganı ile bir araya geldiğimiz ekibimizle tek derdimiz, ‘öğrenmekse oynayarak öğrenelim ki canımız sıkılmasın’ şeklindedir. Aslında öğrenirken bütün duyuların uyanık olması gerekmektedir. Oyun ise tam buraya denk gelmiyor mu? İkinci olarak; çoğu kişi öğrenmek istemiyor, oyun aslında bir istek doğurmuyor mu? Üçüncü olarak, öğretimde tekrar etmek gerektiğini bilmemize rağmen sürekli tekrar etmek zor gelmiyor mu? Dördüncüsü ise, öğrenmek için zihnimizdeki hayallerin görselleştirilmesi gerektiğini biliyoruz. Oyun, zihnimizin daha çok çalışmasını sağlamıyor mu?
