Aynılığın konfor alanları sanatçının muhayyilesini dondurur. Sanatçı tam o noktada kendinden olan’ı boğmayı bilmelidir. Bir iç-çatışma düzeni daima canlı
tutulmalıdır. Sanatçı kendi kendisinin Oidipus’unu kurar ve yıkar,
kurar ve yıkar… Kendini aşmaktan ve yeni kendiliklere yol almaktan çekinilmemelidir