Heyhat! Tabiatın yarattığı yüzlerin, kaçı gözlerimize
hoş gelen çizgilerini saklar ki! Acılar, kaygılar, dünya gaileleri, kalpleri değiştirdiği gibi yüzleri de değiştirir: Bu ihtiraslar, uykuya dalınca ancak, yüzlere ve kalplere artık tesir edemeyecek duruma gelince üzüntülü bulutlar dağılır, gökyüzünü parlak bırakır. Ölülerin yüzleri, o kaskatı hareketsiz duruşlarında bile, nicedir unutulan o çocukluk ifadesine bürünür ve ilk hayata döner.