Akif Hasan Kaya'nın ikinci öykü kitabı olan Ölmüş Oyuncaklar Müzesi içinde barındırdığı birçok öykü tarzıyla, 3 öykünün iç içe olmasıyla dikkate değer bir kitap. Öykülerini okurken aklınızda hep anahtar kavramlar oluşuyor ve diyebiliyorsunuz bu öykünün teması şu ve anahtar kelimeleri de bunlar. Ben bu öykü kitabında, her öyküde olmasa bile çoğu öyküde 3 anahtar kavram belirleyerek gittim ve güzel sonuç verdiğini gördüm. Hakikaten birçok meseleye değinen bir öykü yapısı var. Açlık, yokluk, sosyla eşitsizlik, fedakarlık, sabır, direnç, direniş, savaş, savaş çocukları, pişmanlık, masumiyet ve niceleri. Diyebilirsiniz ki bu kadar çok tema nasıl belirlendi şöyle ki çoğunda sembolik bir anlatım var fakat görmek istediğiniz şeye diye dikkat kesilmelisiniz yoksa bazı öyküler sizin için yavan kalabilir. Örneğin "Martı diyorum, umut dolu bir çığlıktır" gibi imgeler barındırıyor. Kitapta en uzun öyküsü 16 sayfa, en kısa öyküsü ise 6 satırdan oluşan ve "Şefkat sarıydı; günsarısı" diye başlayan Güneş öyküsüdür.
İyi okumalar dilerim.
