“Sürekli eylem, antrakta da teori...
Çok önemli değil, hatta hiçbir önemi yok. Olmuş ve şu an var olan gösteriyor ki olacak olanlarda aynı minval üzerinde dönecek; hayatın çekici bir tarafı yok! Sadece devam ettirme gereği var elde, sakin ve ucuz, kesinlikle sıradan. Sıra dışı da ne ki, hep aynı son. Varılan veya varılacak hedef nedir, bu soruların aklı karıştırmasını ya da hiç akla gelmemesini sağlayan kimyevi madde beyin lobunun hangi bölgesinde var olur, sadece bende mi mevcuttur yoksa değişen oranlarda her insanoğlunun başının belası mıdır? Kafam karışık doktor, saçlarım kirli...
Böyle havaya girilir, olmayan bir anlamsızlık türetilir, ardından o anlamsızlık üzerine oturup yazılmaya başlanır, kelimeler havada uçuşur, hangisinin yakalanacağı sadece o anki hızına ve parmaklarının maharetine bağlıdır. Hesaplayıp, ölçüp biçip, sözlükleri karıştırıp yazanların aksine gerçek öyküler öylesine, birdenbire çakıp kaybolan şimşekler yöntemiyle ortaya çıkarılırlar. Tam muhasebeci olmak üzereyken hasbelkader yazar olmuş olanlar akademilerde kabul görür ve edebiyat niyetine kitlelere sunulurlar, diğerlerinin yazmaktan başka derdi olmadığından yer altında ikamet etmeye mahkûmdurlar. Onu yer üstüne çıkarmaya çalışmak beyhudedir, ayağına gitmeniz gerekmektedir. Uçurumun kıyısında ve sırtı dönük olmaları muhtemeldir...”
