Fəhlə mühiti insan hisslərinin üzdə olduğu yerdir. Bu havada heçnə gizlədilmir. Kim necə var elədir. Nifrət də, paxıllıq da sevgi kimi dildə və üzdədir. Burada insanlar paxıllıqlarından utanmırlar. Fəhlə nə müsəlmandır, nə xristiandır, nə də yəhudi. O yaşamaq uğrunda vuruşan, bütün hissləri xirtdəyində olan, dünyadan küskün və dünyanı düşünməyən, səbəbsiz yerə hirsli, işləri alınmayan bioloji gücdür. Ondan nə desən gözləmək olar.
Ölümünü bilən insanın ən əvvəl səsi ölürmüş. Sonra hələ özü sağ ikən baxışları, hissiyyatı bitirmiş. Belə-belə, insan ölənə qədər ölürmüş. Son anda, ölən quruca, hissiyyatsız can olurmuş...
Hər bir insan ömründə bircə dəfə də olsa üsyan eləməlidir. Heç kimə gücü çatmırsa, ən azı özünü devirməlidir. Yaşamasına, işləməsinə əngəl olan bütləri, onu idarə edən daşlaşmış adətləri qırmalıdır.