Geçen ay Kırık Nisan'ı okuyup çok sevince bir kaç kitap edindim Kadere'den. Dilini, sakin fakat sert gerçekçi anlatımını pek sevdim.
İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden yirmi yıl sonra, romanda ismi belirtilmeyen bir İtalyan general, ülkesinin ölülerini kurtarmak için Arnavutluk'a gönderilir. Her ne kadar haritalar ve isimlerle donatılmış olarak hazırlıklı geldiğini düşünse de hem ülkesinin askerlerinin kalıntıları Arnavutluk'un her yerine dağılmış durumdadır, hem de o coğrafyanın halkının kabul ve af süzgecinden geçmelidir.
Oldukça alegorik bir anlatımla savaşın özünü özetlemiş aslında yazar bu kitabıyla. Generalin içsel sorgulamaları, arka planda Arnavutluk'a ait verilen hem topolojik hem de kültürel yaşantıya dair bilgiler romanın geçtiği atmosferi yansıtma bakımından önemlidir. İkinci Dünya Savaşı'nın etkilerini üzerinden yirmi yıl geçse bile atamayan o dağ ülkesinin ana hatlarını çizerken, şiddet, affetme, kan dökmek gibi eylemler üzerinden halkların kaldığı ikilemlerden bahsediyor yazar. "Geçmişi telafi etmek mümkün mü? " sorusunun cevabını düşündürüyor. Ayrıca yazara uluslararası ün kaznadıran en önemli romanıymış. Severek okudum.
..
İsmail Kadare yaşayan en büyük Arnavut yazar olarak nitelendiriliyor. Daha sonra farklı kitaplarına da bakmayı düşünüyorum ama bahsettiğim gibi çok da mükemmel bulmadım. Yine de okumayı düşünenler varsa keyifli okumalar diliyorum :)
