16 taneden oluşan kısa hikâyeleriyle Hasan Ali Toptaş, lisanını, tasvirlerini ve kelime kurgusunu olağanüstü bir biçimde kullandığını düşündüğüm ender yazarlardan biri oldu benim için. Bir kitabı tane tane, ondan zevk alarak okumak tam da bu sayfalarda olan şey.
Zaman ve mekân karmaşası içinde gerçekle hayâlin birbirine karıştığı bu fantastik dünyada kendinizi kaybediyorsunuz. Okurun olayların başı ve sonu arasında bocalamasıyla yazar, nasıl farklı bir yazı ve kurgu tekniği sunduğunu gösteriyor. Bu nedenle hikâyelerin çoğu zaman iki kere okunması gerektiğini söyleyebilirim. Cümleler arasında mekik dokuyarak hâfızanızı taze tutmanız, uyku ve uyanıklık hali arasındaki mesafeyi iyi ayarlayabiliyor olmanız gerekebilir.
Nihayetinde büyülenmiş bir şekilde kapatacağınız kitapla peşinizi bırakmayan kocaman bir toz bulutu kaplayacak zihninizi...
