Bir hastane odasında başlayan romanda karakterimiz, kendi adını dahi hatırlamadığı bir hafıza kaybıyla baş başa kalıyor. Biz okurlar da karakterle beraber olanları çözmeye, karakterin geçmişini öğrenmeye başlıyoruz. Bu durum ilk başlarda gizemli olsa da maalesef kitabın ortalarına doğru sıkıcı olmaya başlıyor. Bu sıkıcı kısımlara tahammül edebilirsek, kitabın sonlarına doğru olaylar hiç tahmin edemeyeceğimiz bir yöne gidiyor ve önceki sayfaların aksine kitap akıp gidiyor.
Aslında bu sıkıcılığı sağlayan en önemli unsurlardan biri de, yazarın sürekli devrik cümlelere başvurmuş olması. Kitapta kurallı cümleler çok az ve bu durum bir süre sonra okurun gözüne batıyor. Tabii burada yazarın ilk kitabı olduğunu da belirtmek gerekir.
Özetle çok beklentiye girmeden okunabilecek güzel bir gerilim romanı.
