Başkalarına acı çektirmek tutkusu bir alışkanlıktır. Bu tutkunun gelişme yeteneği vardır ve gelişir,sonunda bir hastalık olur. En mükemmel bir insanın bile alışkanlık sonucu kabalabileşeceğine, rezilleşebileceğine inanıyorum. Kan ve başkaları üzerindeki egemenlik sarhoş eder insanı: Kabalık ve rezillik gelişir; insanın aklına duygularına ulaşır ve sonunda insan normal olmayan şeylerden zevk almaya başlar. Bir canavar olur. Ve insanlığa, pişmanlık duygusuna, yeniden doğuşa dönmesi hemen hemen olanaksızlaşır. Böylesine bir güç sahibi olma isteği salgın bir hastalık gibi bütün topluma bulaşır. Öylesine çekicidir güç sahibi olmak. Bu tür olaylara ilgisiz kalan bir topluma hastalık bulaştı demektir. Sözün kısası, bir insanın bir başka insana işkence etmek hakkının olması toplumun bir hastalığıdır; toplumda insana özgü yeteneklerin kaybolduğunun, bir ülkenin yurttaşları olarak bilincinin yok olduğunun, toplumda çürümüşlüğün başladığının göstergesidir.