Kıymetli dostum Aykutalp, şair hüviyetiyle üç kitap çıkarmaya muvaffak olmuş birisi. O üç kitaptan birini okumaya niyetlendim ve ilk tercihim de “Ölülerin Bulunmaz Senfonisi” oldu...
Şairimiz, bu kitaptaki şiirlerinde tema olarak umumiyetle aşkı işlemiş. Tabii ki bu şairin kendi tasarrufundadır. Şiirlerinin bir kısmında kafiye ve redif varlık kazanmış. Ancak şiirlerin ekseriyetinde ise şair, kafiye ve redife yoğunluk vermek yerine musikisini, ritmini daha fazla ön plana çıkarmış. Bence bu, şairin bilinçli hareketi. Şiirde musikiyi daha çok mühimsediğini, kulağa estetik açıdan güzel gelmesini özümsediğini düşünüyorum.
Şiirlerinde anlam görünürlüğünü açık bıraktığını gözlemledim. Şiirde birçok yol var ve bu yolların kendine özgü tatları var. Ama bence şiirdeki anlam görünürlüğü daha fazla yöne açık olsa, şiirin mahremiyetini kuvvetlendirir ve şiirin zevkini arttırır diye düşünüyorum. Bu meselede şairimizle farklı düşünmemiz de imkân dahilinde tabii.
Şarimiz, Sirkeci Dergi Fuarı'nda, genel yayın yönetmenliği makamında bulunduğu “Papatya Dergisi” adına, derginin yazarlarından biri olduğum için beni de imza gününe çağırdı sağ olsun. Orada birbirimize kitaplarımızı imzalayıp takdim ettik. Benim için hoş bir hatıra oldu.
Aykutalp dostuma şairlik yolunda esenlikler diliyorum...
