Dans, yaşamı kucaklayan bir mutluluktur; neşedir, hareketin estetiği, duyguların bir ifade biçimidir; insanın güzelliğine, cinselliğine bir övgü, bir ayindir. Dansı romantizme giden yol olarak düşününüz. Komik yanı da vardır, insanı iyileştirici tarafları da. İfade ettikleriyle özellik kazanır. Yağmur için dans ederiz; bol hasat için. Ve bereket için dansa sığınırız. Ancak Ölüm Dansı’nda dansın, daha karanlık amaçların anlatımı için kullanıldığını göreceksiniz. Bir tuzak, tehlikeli bir davet, acı bir rekabet, bir saldırganlık, hatta sosyo-politik bir başkaldırış, bir kadın düşmanlığı, sağlıksız bir ruh ve dahası deliliğe giden bir yol.
