Ölüm ve Berzah Alemi Sözleri ve Alıntıları
Ölüm ve Berzah Alemi sözleri ve alıntılarını, Ölüm ve Berzah Alemi kitap alıntılarını, Ölüm ve Berzah Alemi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yüce Allah buyuruyor:
Ey Rabbimiz! Hesabın görüleceği gün beni, annemi, babamı ve bütün Mü’min’leri bağışla! (Rabbenağfir-lî ve livâlideyye ve lil-mü’minîne yevme yekûmü’l-hisab) (İbrâhim, 41)
Her namazın son oturuşunda Rabbenâ âtinâ’dan sonra yukarıdaki âyet-i kerîmenin Arapça aslını okuyan kimse kendisi, annesi, babası ve hz. Âdem’den günümüze kadar gelip geçmiş trilyonlarca Mü’min’ler için dua eder ve kendisi de onların yani yüz bini aşkın peygamberin, milyonlarca evliyanın ve trilyonlarca Mü’min’lerin duasına ortak olur. Ne yazık, inandığı halde beş vakit namazı kılmayanlara ve trilyonlarca din kardeşinin duasından yoksun olanlara!..
Defin işleminden sonra ölen kişinin yakınları ve dostları hemen dağılmayıp biraz daha kabrin yanında kalırlarsa, yeni gömülen kişi kabir şokunu daha çabuk atlatıp kabrine alışır ve sorgu meleklerine vereceği cevabı hazırlamaya çalışır. Eğer kabrin yanında beklerken Bakara Sûresi’nin tamamını veya baş tarafından Elif-lâm-mîm ile sonundan Âmene’r-resûlü’yü okurlarsa çok iyi olur.
Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:
Yâsîn, Kur’an’ın kalbidir. Kim Allah’ın rızasını ve âhiret yurdunu talep ederek (orijinal harfleri ile Yâsîn’i) okursa, günahları bağışlanır. Onu ölenlerinize (ve ölmek üzere olanlarınıza) da okuyun. (Ebû Dâvûd - Nesâî - İbni Mâce)
Unutmayalım! Son pişmanlık fayda vermez ve kefeni giyip âhiret âlemine giden asla geri gelmez.
Sayfa 16Kitabı okudu
Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:
Mü’min’in dünyadan çıkışı (ölümü), bebeğin ana karnı gibi dar ve karanlık yerden aydınlık dünyaya çıkması gibidir. (Tirmizî)
Ana karnı gibi dar, karanlık ve sıkıcı bir yerden dünyaya gelen yavrular, tekrar oraya dönmek istemediği gibi dünyada cennet sınavını kazanan ve kabirleri cennet bahçesine dönüşen ruhlar da tekrar dünyaya dönmek istemez ve kısa zamanda berzah âlemindeki yeni hayata uyum sağlarlar.
Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:
Kuşkusuz, ölen kimse kendini kimlerin taşıdığını, kimlerin yıkadığını ve kimlerin kabrine indirdiğini bilir.
(Ahmed İbni Hanbel)
İnsan, bedensel açıdan madde âlemindeki ve ruhsal açıdan madde ötesi âlemlerdeki kurallara tâbi olduğundan, bedenin ölümü ile ruhlar ölmez ve insanın, gerçek ve kalıtsal kişiliği hiç değişmez. Bu nedenle ölen kimse kendisini kimlerin yıkadığını, tabutunu kimlerin taşıdığını, cenaze namazını kimlerin kıldığını ve kabrine kimlerin indirdiğini açıkça görüp bildiği gibi, ayrıca bizim dünya gözü ile göremediğimiz melekleri ve madde ötesi ruhsal varlıkları da görür ve seslerini işitir.
Son nefeste imanla ölen günahkâr Müslüman’ların kabir azabı, arkalarından gelen dualar ve çeşitli hayırlarla sürekli hafifler ve zamanla sona erer. Kâfirlere, münâfıklara ve ateistlere arkalarından dua etmek haram olduğundan, onlara hiçbir sevap gitmez ve kabir azapları da hiç hafiflemez.
Hani, nerede bizden önce bu fâni dünyada yaşayanlar; ölümü, mezarı unutup cicili bicili köşkler, saraylar yapanlar; sonra cicili bicili köşklerini, saraylarını bırakıp yer altındaki
karanlık çukurlarda tek başlarına yalnız ve garip yatanlar? Bizler de birgün onlar gibi olmayacak mıyız?
Gerçekte ana karnından dünyaya geldiğimiz anda, geriye sayım işlemimiz ve âhiret yolculuğumuz başlamıştı bile. Her an, her saniye hızla bu geçici dünyadan uzaklaşıyor ve âhirete yaklaşıyoruz. Bir gerçeği de unutmayalım! Biz ölümü unutsak da ölüm meleği Azrâil (a.s.) bizi unutmuyor ve Allah’ın (c.c.) takdir ettiği sayılı nefeslerimiz tükendiği an, yakamıza yapışıp tatlı canımızı alıyor.
Bizler, bu fâni dünyada gerçekten garibiz ve yolcuyuz. Ruhlar âleminden ana karnına ve oradan bu fâni dünyaya geldiğimiz gibi dünyada da kalıcı olmadığımıza göre, doğumla başlayan dünya hayatımız birgün mutlaka ölümle noktalanacak; sonra kabir, mahşer ve sırat köprüsü derken yolculuğumuz ya cehennem ya da cennetle noktalanacak.