Ölüme Yolculuk
Jorge SemprunÖlüme Yolculuk Sözleri ve Alıntıları
Ölüme Yolculuk sözleri ve alıntılarını, Ölüme Yolculuk kitap alıntılarını, Ölüme Yolculuk en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Duvarda yazılı olan bu "
"Mutluluk ve mutuzluk..ikisinide sakince karşıla. ..çünkü herşey gelir geçer, sen bile"
Sayfa 173 - Milliyet yayınları -Eylül 1977Kitabı okudu
Warum sind sie verhaffet ?
"Özgür bir insan olduğum için hapisteyim..
Hapisteyim çünkü özgürlüğümü gerçekleştirmek, onu üstlenmek istedim"
Sayfa 52 - Milliyet yayınları -Eylül 1977Kitabı okudu
"Haklıydı dostum"
"Ne yapacağını, neyle yetinmesi gerektiğini bilmezlerle doluydu dünya "
Sayfa 162 - Milliyet yayınları -Eylül 1977Kitabı okudu
Mutluluk ve mutsuzluk. İkisini de sakince karşıla çünkü her şey gelir geçer, sen bile.
Yaşamında ağırlığı olan en önemli anılarsa, tanıdığın insanlarla ilgili. Ama kitaplar ve müzik başka. Ne denli zenginleştirici olursa olsun, insanı öteki insanlara götüren bir araçtır kitaplar ve müzik. Elbette insanların sahiciliği ölçüsünde geçerli bu söylediğim. Çoğunluk öylesine kuru, öylesine renksiz ki!
Sayfa 33
Çünkü, şu 1943 yılında tutuklanan bizleri birleştiren ortak bir tarihsel öz var: özgürlük.
Bu özgürlüğe katıldığımız, onu kendimizle özdeşlediğimiz oranda, belki hiçbir ortak yanı olmayan bizler birbirimizebenzemeye başlıyoruz. Söz konusu özgürlüğe katıldığımız ölçüde tutuklanıyoruz. Demek ki özgürlüğümüzü sorguya çekmek gerekiyor asıl, tutukluluk durumumuzu ya da hapishanedeki yaşama koşullarını değil.
Sayfa 52
Ölümle ne zaman burun buruna geldiysem duyduğum tek gerçek şey, yaşama içgüdülerimin tümünün devreye girmesi oldu. Ölüm başa gelen değil de bütün ayrıntıları, bütün değişik biçimleriyle düşünülebilecek nesneydi sanki. Gerçekte başıma gelmesi mümkün olmayan, hiçbir zaman kişisel deneyimlerim arasında sayamayacağım tek olgu ölme edimidir sanırım.
"yiğitçe ölmek" bir bakıma eksik, anlamsız bir deyimdi elbet. Ölüm, yalnızca insan için kişisel bir şeydir. İnsan kendi ölümünü kabullendiği, onu üstlendiği ölçüde ölümü öznellik kazanabilir ancak.
Kendi ölümümün hiç de gerçek bir nitelik taşımayacağı, yani bir başkasının yaşamında yeri olmayacağı geliyor aklıma. Belki de gerçekleşmeyecek benim ölümüm. Ölme olasılığım bile yok. Eğer ölürsem yokluğuma kimlerin üzülebileceğini düşünüyorum umutsuzca. Kimin yaşamında yer edinebilir ölümüm, hangi doldurulmaz boşluğu yaratabilir? Hiç kimse gelmiyor aklıma. Ölmek bile elimden gelmiyor. Yalnızca silinip gidebilirim bu dünyadan ama gerçek anlamda ölemem.
İçime dolan hüzün, istediğim yere gidebilme özgürlüğümün elimden alınmış olmasından değil. İnsan istediği yere gitmekte hiçbir zaman bütünüyle özgür olamaz zaten. Ben istediğim yere değil, gitmem gereken yere ulaşmakta özgürdüm.
Sayfa 24Kitabı okudu
