Boşaltım insanın mutlak şaşkınlığını, yaradılışın büsbütün anlamsızlığını temsil eder. İnsan yüzünün olağanüstü mucizesini, ışıltılı kadın güzelliğinin büyüleyici sırrını, güzel kadınların gerçek bir tanrıça olmalarını sağlamak; bunu hiçlikten, boşluktan çıkarmak ve öğle güneşinde parlatmak; böylesi bir mucizeyi almak ve onu yine dışarı bakan gözlerin gizemli derinliklerine koymak; tüm bunları yaptıktan sonra boşaltım yapan bir anüsle onu birleştirmek! Bu kadarı çok fazla! Doğa bizimle alay ediyor ve şairler ıstırap içinde yaşıyor.
İnsan neden değersiz bir hayat yaşamayı kabul eder? Elbette, tüm bir tecrübe ufkunun tehlikesi nedeniyle. İhtimaller ve özgürlük üzerindeki zaferini kutlaması, kültürsüzlüğün en derin motivasyonudur...
Erich Fromm, zamansız bir olaylar sahnesinde insana sonsuz değer veriyor gibi görünen sembolik bir benlik ile bir beden arasındaki varoluş çelişkisi karşısında insanların niçin çılgına döndüklerini merak etmiştir.
Bu ikisi nasıl uzlaştırılır ?