Ölümün Resmini Çizmek
Metin ÖzdamarlarQuotes
Arada bir anımsattığı Anonis’in sözünü ilk defa söyledi: “Kadınlardan şair olmaz. Çünkü kadının kendisi zaten şiir gibidir. Şiir yazarsa kendisini tekrar etmiş olur.”
Sayfa 94
"Evet bu ahşap konaktaydım. Ve bu ahşap konakta çoğu ilki yaşayacaktım; dervişin sabrını, yalnızlığın tadını, sevginin gücünü, resmin büyüsünü, geçmişin izini, geleceğin umudunu, mutluluğun özlemini, saatlerin renkliliğini, hayatın çeşnisini, ölümün gerçekliğini, gözyaşlarının sıcaklığını, heyecanın ve korkunun farklılığını..."
Sayfa 27
Acıyı sürekli çizerek benimsedim.
Paletimde en çok siyah renk tükeniyordu.
Renkler, ne kadar parmaklarımla, acılarımla,yalnızlığımla barışmak istese de buna izin vermiyordum.
Sayfa 159Kitabı okudu
Konuşmasa da, gülmese de, bakmasa da bir fotoğraf çerçevesine sonsuzluk objektifinden, daimi misafir olmuş bu fotoğraf karakterinin annem olması özeldi ve güzeldi.
Sayfa 29Kitabı okudu
“Yalnızsın.” dedi, “Çünkü sadece yalnızlar kitaplara sığınırlar.”
Sayfa 71Kitabı okudu
