… Bilgisayarda yazı yazarken mail adresine gelen isimsiz bir mesaj dikkatini çekti. Gelen mesajda "Kaygısız biçimde uyumak, kaygısız biçimde bir güne başlamak" yazıyordu ki bu sözün, dün uyumadan önce kendisinin de söylemiş olduğu söz olduğunu hatırladı…
… Okyanus’un beti benzi atmıştı, yemeğini yarıda bıraktı, iştahı kaçmıştı bir kere.
“Ne oldu dostum? Arayan kimdi de seni bu hele getirdi?”
“Geçenlerde arayan kişiydi, bana ZİHNİNİN SESİNİ DİNLEYEREK ALEV’E ULAŞACAKSIN.” dedi ve kapattı…
… Keşk yüksek sesle; 3-6-7-8-5-8-4-8-6. 6-8-4-7-8. 6-5-8-6-3-8-7 sayılarını söylerken Okyanus, yavaş yavaş çıkan kelimeyi heceliyordu ve sayılar bittiğinde çıkan kelimeyi yüksek sesle okudu: “DOSTLUĞUN MÜHRÜ ÖLÜMDÜR.” …
... Kağıtta yazılan sayılara baktı, sayıları bir yerden anımsıyordu. İlk başta hatırlayamamıştı. Birkaç dakika sonra , “Tabii ya! Bu sayılar olayın başlangıcında bana gelen sayıların ta kendisi.” Emin olmak için tekrardan sayılara baktı 1-8-1-5-1-0 bunları birleştirince 18-15-10 “Tıpkısının aynısı.” diye sevinmişti…
Gizemli sayılar hiç bu kadar tehlikeli olmamıştı, bunların gizemini çözmek… Bir yandan sevdiği kız Alev bir yandan ölen bilim insanları… Bilim insanların esrarengiz ölümlerinin anahtarı ÖLÜMÜN SESİ: AZAT ve bu ölümlerin arkasındaki dört elementin, Üçüncü gözün sırrı… Bu romanı okurken zaman kavramını unutmaya hazır olun. Esrarengiz bir yolculuğa var mısınız?
