Kitap okurken kırçiçeği kokardı dünya. Ben isimlerini bilmezdim çiçeklerin. Hepsine gül derdim. Menekşe, gelincik, hanımeli diye yazardı kitaplar. İsimler türlü türlüdü de kokunun verdiği ruh hâli hep aynı. Dünya, bir gül tomurcuğu gibi yapraklarını benimle açacaktı.