Her zaman çocuk kahramanların ağzından anlatılan kitapları daha bir hoş bulmuşumdur okurken. Bu kitap da onlardan biri ancak bir çocuğun olmaması gereken her yerde bulunduğu bir kitap bu. En beteri de annesiz babasız sefaletin içinde. Annesiz babasız çocuklara bakan bir kadın ve ona verilmiş olan çocuklardan biriyle kurduğu ilişkiyi, bir çocuğun gözünden ve aynı zamanda din, cinsiyet, ırk gibi konularından da ele alındığı güzel bir kitap olmuş. Okuması da gayet kolay. Son olarak da yazarının hayatına bir bakmanızı tavsiye ederim çünkü kitap sanki otobiyografik bir kitap izlenimi veriyor.
“Sanırım adaletsiz insanlar en rahat uyuyanlardır, çünkü hiçbir şeye aldırmazlar, oysaki adil insanlar gözlerini kapatamaz, her şeye tasalanırlar. Yoksa adil olamazlar.”
Emile Ajar -Onca Yoksulluk Varken
#alıntılar
“Dünyada kendimi kimsesiz bulmaktan çok korkuyorum.”
“Umut her zaman en güçlü şeydir; Yaşlılarda bile.”
#kitapyorumum
Her daim bir şeyi çok iyi biliyordum o da şuydu; Çocukların akıllarının yetişkinlerden daha üstün olduğu.. Ve ben bunu asla inkar edemezdim çünkü gözümle gördüğüm davranışların