Devlet ve batılılaşma konusundaki iddialı düşüncelerinden dolayı Kemal Tahir'i SEVENLER ya da NEFRET EDENLER , romanlarındakı dilden ve mizahtan tat alabilselerdi onu neden sevdiğimi açıklamama gerek kalmazdı...
Kar, birçok bakımdan kendisine inanılmamasını isteyen belki de kendisinin inanılmaz olacağı bir dünyayı arzulayan bir metin. Bu niteliğiyle de gösteriyor siyasetin edebiyata neden ihtiyacı olduğunu.
Pamuk romanlarının içeriğinde her zaman sanatsız ve felsefesiz uygarlık (tarih) olamayacağını, sanatı ve felsefeyi ihmal ederek yalnızca bilim ve teknolojiyle uygarlaşılmayacağını ve hatta sanatın sağladığı bilginin, bilimin sağladığı bilgiden daha önemli ve yaşamsal olduğu savı yatar.
Üslup kişilerle tek tek bireylerle ilişkilendirilebilecek bir şey değil. Tarihi koşullarda yan yana gelmiş insan cemaatlerin özel durumlarıyla ilişkilidir. ( Öteki Renkler)
Kahramanlarımı zaferleri ve cesaretleriyle değil sessizlikleri, kararsızlıkları ve kederleriyle sevdirmek isterim. Ben de öyle sevilmek isterim okurlarım tarafından. Kitaplarımda yarı karanlık bölgelere ve kırılganlık anlarına tıpkı nakkaşlar gibi önem veririm. Kimi zaman üzüldüğümün, dertlendiğimin fark edilmesini isterim.
Kara Kitap'taki erkek anlatıcılar belli bir hiyerarşi içinde yerleştiler. Şimdiye dek bu hiyerarşde kadınlar yer almadı. Çünkü Kara kadınlar büyük ölçüde anlaşılmaz ve ulaşılmaz, mistik şeyler olarak ortaya konuyor.
Dostoyevski'nin romanları için kullandığı çokseslilik karakteristiğini Sessiz Ev romanı için de kullanmak mümkündür. Pamuk'un roman kahramanları da Dostoyevski'nin karakterleri gibi kendi dünya görüşlerini ve bakış açılarını herhangi bir iktidara tâbi olmadan ifade ederler.