Ormanın Islığı
Sibel ÇalışkanSözler ve Alıntılar
“Senin ailen.”
....
“Ben, sonsuza kadar yalnız uçacak olan kargayım.”
Sayfa 83Kitabı okudu
“Ne yaparsan yap, öfkelen hatta kızıp yollarımızı
ayır. Fakat düşmanım olma.”
Sayfa 162Kitabı okudu
Evet, aksilikler çok fazlaydı ama henüz her
şey bitmiş değildi. Henüz ölüme yaklaşmış sayılmazdı. Yaklaşana kadar da kendini korumalıydı. Ağlamak için yanlış zamandı. Karşısındaki kim olursa olsun savaşmalıydı.
Sayfa 32Kitabı okudu
“Ona nasıl katlanıyorsun.”
“Bilmem. Belki o bana katlanıyordur”
Sayfa 157Kitabı okudu
“Bu halini sevmedim. Eskisi gibi konuşmadan yaşamalısın. Bir Kök Salan gibi” Kılıcını çekip tek bir seferde eline doladığı saçları kesti ve bir köşeye attı. Artık omuzlarına bile zor dökülüyordu.
Gece toprağı sıkıca tuttu.
Sayfa 223Kitabı okudu
Tuhaf bir şekilde uykusu geliyordu. Bugün yaşadığı korku bir daha asla uyumayacağını düşündürse de göz kapakları ve aynı zamanda vücudu
da ağırlaşıyordu.
Sayfa 35Kitabı okudu
Rahatlayıp kendini serbest bıraktı. Karşısında paslı olsa da hala keskin bir kılıç duruyordu.
Sayfa 30Kitabı okudu