Osman - Birinci Kitap Sözleri ve Alıntıları
Osman - Birinci Kitap sözleri ve alıntılarını, Osman - Birinci Kitap kitap alıntılarını, Osman - Birinci Kitap en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hepsi de yalan, hepsi de bir rüya...
"Îyi dinle!"
"Karanlık yeryüzünú sardığı zaman,
Yıldızlar yere düştüğü zaman,
Deryalar kuruduğu zaman,
Merhamet unutulduğu zaman,
Ateş yeryüzüne hakim olduğunda,
Güneş Hilali doğacak
Ve bir Türk, insanlığa tekrar adaleti getirecek.
Atının yelesi alevden, okunun tüyü kartaldan olacak."
"Sen ne için varsın?
Adam paralamak için mi?
Kız tavlamak için mi?
Hava atmak için mi?
Meydan okumak için mi?!"
Yine her cümle örste yankılanan çekiç gibiydi.
Osman daha fazla dayanamadı. "Ben," dedi, "Kimsenin dize getiremediği şövalyeleri tepeledim, herkesin korktuğu savaşçıları kılıcımın ucunda diz çöktürdüm... Ben tek başıma on kılıcın arasında sıyrıldım... Bana Kara Osman, derler."
Belki de asıl o, aradığı insanı bulmuştu.
Sen hiç 'Gûneş Hilali' diye bir şey duydun mu?
Bazen bir fırtınadan kaçmanın en iyi yolu onu merkezine gitmektir. Korkuyla fırtınanın gelip sizi harap etmesini beklemektense siz onu göğüslerseniz, belki fırtınanın ötesine geçebilir, öylece hayatınızı kurtarabilirsiniz. Üstelik bununla da kalmaz, fırtınanın yolu üzerindeki insanların feryatlarını oturup izleme şansına bile erebilirsiniz! İşte bizim yolculuğumuzda belki böyle bir şeydi.
Ağaç yeşeriyor, yapraklanıyor, çiçek veriyor...
Yere bir kan damlası daha düştü... Sonra yine karanlık...
Şundan emin olabilirsiniz; ben gördüklerimi gür ağaçlarla dolu bir ormana anlatsam, ağaçlar tutuşur yok olur da ortaya sapsarı bir çöl çıkar!
Benim anlatacaklarım kalpleri kırılgan, gözleri yaşlı genç kızların okuyacağı türden hikayeler değil!