“Ey Osmancık Beysin...
Bundan sonra öfke bize; uysallık sana.
Güceniklik bize; gönül alma sana.
Suçlama bizde; katlanma sende.
Hata bizde; hoş görme sende.
Acz bize; yardım sana.
Geçimsizlikler, uyuşmazlıklar, anlaşmazlıklar, çatışmalar bize; adalet sana.
Kötü göz, şom ağız, haksız yorum bize; bağışlama sana.
Bölmek bize; bütünlemek sana.
Üşengenlik bize; gayret sana.
Uyuşukluk, rahat bize; uyarmak, şevklendirmek, gayretlendirmek sana.”