Bir Giriş ve 2 kısımdan oluşan kitap hukuk tarihi ile ilgili akademik nitelikte bir eserdir. Giriş kısmında Osmanlı hukukunun genel uygulamasından bahsedilmekte ve İslam hukuku ile hemen hemen eşdeğer kabul edilmektedir. Farklılıkların sebebi ise örften kaynaklanan kanunnamelere dayanmaktadır.
İkinci kısımda Tanzimat dönemine kadar geçerli olan aile hukuku uygulamaları açıklanmıştır. Genel olarak İslam hukuk kurallarının geçerli olduğu, nikah ve boşanmanın tescil edilmesi gibi İslam hukukunda yer almayan bazı düzenlemelerin kanunnamelerle yapıldığı açıklanmıştır.
İkinci kısımda ise Tanzimat dönemiyle birlikte meydana gelen değişimin hukuk alanına yansıması ele alınmıştır. Bu dönem Osmanlı toplumunun siyasi, iktisadi, sosyal hayatını etkilemekle beraber hukuki yapısının de değişmesine zemin hazırlamıştır; kanunlaştırma hareketleri bu dönemde başlamıştır.
Mecelle ile genel hukuk kuralları tanzim edilmiş, medeni hukuku kapsayan aile, miras, şahıs hukuku gibi alanlar dışarıda bırakılmıştır. 40 yıl sonra muvakkat kanun olarak kabul edilen Hukuk-ı Aile Kararnamesi’nde aile hukuku ile ilgili bazı düzenlemeler yapılmış ancak yine de bazı kanun boşlukları da olmuştur. Bu iki metnin İslam hukuk tarihi açısından ilk kanun metinleri olması açısından önemi ve farklılıklarına değinilmiştir.
Tanzimat dönemiyle beraber meydana gelen değişim ve dönüşümün aile hukukunu nasıl etkilediğini açıklayan, aile hukukunun neden en son değişime uğradığını, niçin ani bir kararla İsviçre Medeni Kanunu’nun iktibas yoluyla alınmasına karar verildiğini gözler önüne seren bir hukuk tarihi çalışmasıdır.
