Osmanlı Devleti, Birinci Dünya Savaşı başlamadan önce dünyanın en büyük imparatorluklarından birisi olmanın yanında, jeopolitiği ve kaynaklarıyla da iştah kabartıcıydı. Osmanlı Arap coğrafyasının da bir kısmı fiili işgal altında olsa bile, büyük bir bölümü fiilen ve hukuken hâlâ Osmanlı egemenliğindeydi. Birinci Dünya Savaşı’nda hemen tamamı savaş alanı olan ve İtilaf Devletleri arasında yapılan gizli ve açık antlaşmalarla işgal veya nüfuz alanlarına taksim edilen, Araplarla meskûn bu toprakların, savaş sonrasında uluslararası siyaset masasında hukuki bir statüye kavuşturulacağı açıktı. Osmanlı hariciyesi, işte bu noktadan hareketle, savaş sonrasında taraf olacağını umduğu antlaşmalarda ileri süreceği argümanlara hazırlık yapmak üzere bir dizi rapor hazırlatmıştı. Hariciye Nezareti İstişare Odası Hukuk Müşavirliği’nin nezaretinde hazırlanan bu raporlar, sadece ilgili büronun kullanımı için değil, aynı zamanda Osmanlı diplomatlarının da bu hususlarda fikir sahibi olmaları ve bilgilendirilmeleri için kaleme alınmıştı.
