Osmanlı Klasik Çağında Savaş
Feridun M. EmecenSözler ve Alıntılar
Özellikle küçük ateşli el silahlarının askeri devrimin önemli bir ana argümanı olduğu esasından hareket edilecek olursa, bunun barutun yayılımının tersine batıdan doğuya uzandığı, bu durumda da Osmanlıların bir anahtar rol oynadığı düşünülebilir.
Sayfa 88Kitabı okudu
Mohaç savaşı, Macar tarihinin en trajik dönüm noktası olarak mütaala edilir.
Sayfa 159Kitabı okudu
Varna Savaşı'nda Macarların "wagenburg" savunma sistemi (arabalarla oluşturulan savunma hattı), Osmanlılar için meydan muharebe usulleri açısından belirleyici olmakta gecikmedi. Muhtemelen bu tarihten itibaren meydan savaşlarında sahra topları, hafif toplar ve tüfeğe benzer silahlar (arkebüz) kullanımı gündeme geldi. II. Kosova Savaşı sırasında Osmanlıların top ve tüfekle takviye edilmiş ana merkezi, savaşın kaderinde etkili oldu. Burada arabalarla takviye edilmiş savaş sistemi, sahra topçusu ve tüfekçilerle desteklenmekteydi. Sahra topçusu ve wagenburg savunma tertibatı, daha önce Bohemya'da Husçular (1419-1436) tarafından kullanılmıştı. Osmanlılar da bunu kendi ana sistemlerinin bir parçası haline getirdi, yani top, tüfek ve arabalar ekleyerek mevcut ana "seyyar kalesi"ni daha da güçlendirdi. Böylece "tabur cengi" kavramı üretilmiş oldu.
Sayfa 32 - Timaş Yayınları
Sonuç olarak Mohaç, neticesini bir bakıma ateşli silah gücünün belirlediği bir meydan savaşı olarak öne çıkar
Sayfa 199Kitabı okudu
Büyük bir meydan savaşında ateşli silahlarla takviye edilmiş yeni savaş taktiğinin uygulanışı önce Varna fakat asıl ilk kez 2. Kosova Savaşı'nda kendisini göstermişti.
Sayfa 54Kitabı okudu