Osmanlı resim sanatı, İslam dünyasında gelişmiş, çeşitlenmiş kitap resminin temel ilkelerini izler.
Öte yandan, bu ilkeler Osmanlı beğenisine uyarlanmış, İmparatorluğun geniş coğrafyasının ve komşularının resim tarzlarından beslenerek, Osmanlı sarayının kendine özgü çoğulculuğuyla koşut bir biçimde özgün bir resim dili yaratılmıştır. Kurumlaşmış bir örgütün üyesi olarak saraya bağlı sanatçıların hazırladıkları el yazması kitaplar içinde hayat bulan resimler-minyatürler, özellikle 16. yüzyılın ortalarında gerek üslup, gerekse konu bakımından diğer İslam ülkelerinin resim sanatından tamamen ayrılmıştır.
Genellikle şahit oldukları, yaşadıkları olay ve olguları canlandıran osmanlı ressamları, yapıtlarına gözlemci bir tavırla yaklaşmışlardır. Bu yaklaşım Osmanlı tasvirine bir belge niteliği kazandırır.
Bu kitapta, ustadan çırağa aktarılanlarla belirgin bir beğeninin sürekliliğini yansıtan Osmanlı resim sanatının, bir yandan da yüzyıllar boyunca hep yeni dinamiklerle dönüşüp çeşitlenmesinin serüveni, yaratıldığı tarihi ve coğrafi kesitin koşulları içinde irdelenmektedir.
